Dimensies van papier

Het proces van knippen en snijden is onomkeerbaar. Éen foutieve handeling en het kunstwerk is waardeloos. Het vereist geduld, vakmanschap en techniek om uit het kwetsbare papier voorstellingen te bevrijden. De zes deelnemende kunstenaars hebben ieder een eigen manier ontwikkeld en gebruiken papier om overtuigende voorstellingen te maken. In zijn collages verwerkt Célio Braga (1965) close-ups van foto’s van bloemen of van de menselijke huid. Braga stelt dat de kunstenaar twee mogelijkheden ter beschikking staan: ofwel schrappen en schaven totdat er bijna niets overblijft, ofwel net zo lang toevoegen totdat er niets meer bij kan. “Mijn werkwijze komt neer op een voortdurende strijd tussen die twee.” Maria Ikonomopoulou(1961) vertrekt vanuit een concept waarvoor zij papier nodig heeft. Foto’s vormen de basis van haar collages. Voor deze werken liet zij zich inspireren door de bloembakken en planten waarmee mensen de stoep voor hun deur, of balkon inrichten. Met dit werk roept ze de vraag op waar de grens ligt tussen het persoonlijke en publieke. De Armeense kunstenaar Karen Sargsyan (1973) knipt gelaagde driedimensionale figuren van papier. Zijn aangeklede poppen, soms ridders, uitgerust met harnas en speren lijken onderdeel van een theatervoorstelling. Sargsyan stelt dat de figuren staan voor de mens, die geconditioneerd is door opvoeding, omgeving en tijdsgeest en hierin gevangen zit. De poppen staan vastgenageld aan de grond, immobiel waarmee Sargsyan wijst op de onmogelijkheid zich van hun condities te bevrijden. In de sprookjesachtige collages van Lidy Jacobs(1959)spelen de natuur, dieren en bloemen in combinatie met naakte lichamen de hoofdrol. Haar voorstellingen roepen associaties op met het paradijs. In het paradijs van Lidy Jacobs zijn de lichamen erotisch, mooi en aantrekkelijk. De toeschouwer krijgt de rol van voyeur.

Op zijn reis door China ontdekte de Taiwanese kunstenaar Ed Pien (1958) de techniek van het papiersnijden. Hij maakt complexe voorstellingen van bomen en bossen waarin menselijke figuren zijn opgenomen. Charlotte McGowan-Griffin(1975)brengt in haar werken van papier het contrast tussen grof, groots en fijnzinnig snijwerk samen. Met haar ingenieus gelaagde papierbouwwerken creëert zij een eigen drie-dimensionaal universum. Het oeuvre van Griffin bestaat uit het weglaten en wegsnijden. Hierdoor ontstaan er gaten in haar werk, die ruimte bieden het werk te betreden. Ondanks het kwetsbare materiaal ogen de voorstellingen imponerend en monumentaal.