Geen Woorden maar Beelden

13 04 2016

Emo Verkerk, Per Olov Enquist, 2011, olieverf op doek, 90 x 70 cm

Geen Woorden maar Beelden

info

Vanaf 21 april is in de Galerie van het Leids Universitair Medisch Centrum (LUMC) de tentoonstelling Geen Woorden maar Beelden te zien met schilderijen, tekeningen en beelden van Siert Dallinga, Joost Krijnen, Helen Verhoeven en Emo Verkerk.
Lucette ter Borg, kunstrecensent van NRC Handelsblad, opent de tentoonstelling op donderdag 21 april om 16.30 uur in Galerie LUMC.

We leven in een onzekere tijd. De media richten zich voornamelijk op grote, politieke, sociale en economische kwesties. Ook in de kunst zijn politiek engagement en theoretisch uitgewerkte vraagstukken actueel. Woorden moeten de beschouwer intussen wegwijs maken in het kunstwerk. Maar persoonlijk fascinaties en zoektochten blijven altijd belangrijk in de kunst. De tentoonstelling 'Geen Woorden maar Beelden' toont werk dat voortkomt uit de persoonlijke belevingswereld van de kunstenaar. De kunstwerken laten de verbeeldingskracht van de makers aan het woord.

Zo brengt Siert Dallinga (1959) met zijn portretten van hout de gelaagdheid van de mens in beeld. Soms zijn het bekenden die hij met de kettingzaag op een andere, meer zachte manier in beeld brengt, zoals de schrijver Jean Paul Sartre of Ulrike Meinhof. Het werken met de kettingzaag voegt genadeloosheid aan zijn portretten toe waarmee Dallinga de gewenste gelaagdheid bereikt. Door de bekende personen uit hun context te halen, kunnen we ze, zonder vooroordeel, opnieuw aanschouwen.

Helen Verhoeven (1974) is gefascineerd door thema's als macht en onmacht, schuld en onschuld, onderwerping en dominantie. Ze presenteert een psychologisch geladen wereld waarin ze luxe en entertainment verbindt met de zelfkant en leegte. Op deze tentoonstelling zijn schilderijen van Helen Verhoeven te zien over het moederschap. Verhoeven verandert ieder schilderij, iedere 'moeder' dankzij haar virtuoze manier van schilderen in een visueel avontuur dat voorbij gaat aan de thematiek zelf.

Dagelijkse notities, krabbels en schetsen vormen de basis voor de tekeningen van Joost Krijnen (1983). De tekeningen zijn ingegeven door zeer persoonlijke motieven. Op associatieve wijze vertaalt Krijnen zijn persoonlijke ervaringen. De zoektocht naar het bereiken van een uitgebalanceerde compositie in zijn tekeningen voert steeds meer de boventoon. 

Emo Verkerk (1955) toont portretten die hij maakte van bekende (toneel)schrijvers, musici, dichters, acteurs en filosofen. Hij streeft daarbij niet naar een gelijkend portret. Hij benadert schilderkunst eerder filosofisch. "Ik beschouw de portretkunst als centrum van mijn werk. Maar ik ben niet zo heel erg van woorden eigenlijk en de combinatie van woorden en schilderijen vind ik al helemaal moeilijk...Je gaat dingen vastpinnen die zo mooi losjes in het visuele zitten, en dat heeft iets van het uitleggen van een mop. De visuele werking zit voor een groot deel in het bevrijdende, in de humor van het beeld", aldus Emo Verkerk in een interview.

De tentoonstelling is te bezichtigen t/m 18 juni in Galerie Leids Universitair Medisch Centrum (LUMC), Albinusdreef 2, locatie J0 (begane grond). Dagelijks geopend van 8.00 tot 20.00 uur, toegang is vrij.

Who doesn't like cookies?