Marjan Teeuwen

08 02 2016

Marjan Teeuwen, Verwoest Huis Leiden 1, 2016, 155 x 203 cm, inktjetprint op dibond

Marjan Teeuwen

info

Uitnodiging opening expositie Marjan Teeuwen
Zondag 21 februari van 15.00 - 17.30 uur
Gasunie, Concourslaan 17, Groningen

Om 15.30 uur  worden de bezoekers welkom geheten door Cees Pisuisse, voorzitter van de Kunstcommissie van Gasunie.

Kie Ellens, curator en scout hedendaagse kunst Fries Museum, opent de tentoonstelling met een korte inleiding over het werk van Marjan Teeuwen, waarna de documentaire van Marit Geluk getoond wordt over de totstandkoming van Verwoest Huis Leiden (2015).

Hierna kunt u, onder het genot van een drankje, de expositie bezichtigen met fotowerken uit alle series Verwoest Huis van de laatste 10 jaar, waaronder ook de recente serie Verwoest Huis Leiden.

De kunstenaar is deze middag aanwezig, evenals de filmmaker.

Een gebouw als sculptuur. In het werk van Marjan Teeuwen staan grootschalige architectonische installaties in gebouwen, die daarna worden gesloopt, centraal. Op basis van de installaties ontstaan autonome fotowerken.

Tot nu toe realiseerde zij zes installaties: Verwoest Huis (2008), Verwoest Huis Krasnoyarsk (2009), Verwoest Huis Piet Mondriaanstraat (2010/2011), Verwoest Huis Bloemhof (2012), Verwoest Huis Op Noord (2014) en Verwoest Huis Leiden (2015).

De architectonische installaties van Marjan Teeuwen zijn van bouwmateriaal dat vrijkomt bij de sloop van panden. De chaos en verwoestende werking van de sloop wordt door haar onderbroken. Uit de chaos en destructie weet zij abstracte stillevens  te creëren met een aantrekkelijke schoonheid. Er gaat een rust vanuit.

De installaties zijn qua vorm en kleurstelling nauwkeurig bedacht en het bouwen ervan is een langdurig monnikenwerk. Natuurwetten worden daarbij getart. De monumentale stillevens die ontstaan, zijn echter ook weer tijdelijk en vallen na een beperkte periode weer ten prooi aan de sloop. Gelukkig worden ze gefotografeerd, zodat de toeschouwer de schoonheid die uit de chaos ontstaat, kan blijven zien.

Zowel de installaties zelf als de foto's hiervan werken vervreemdend en nodigen uit tot beschouwen en nadenken. De parallel met het menselijk leven dringt zich op. In de chaos is altijd ruimte voor schoonheid en hoop, maar uiteindelijk is alles vergankelijk.

Who doesn't like cookies?