Mounira Al Solh is een verhalenverteller die haar persoonlijke geschiedenis als vrouw en migrant uit Libanon verbindt met actuele thema’s als identiteit, politiek en feminisme. Ze werkt daarbij met uiteenlopende materialen: ze borduurt en schildert, werkt met taal en muziek en maakt tijdschriften, installaties en performances. Bovendien werkt ze zowel alleen in haar studio als samen met anderen.
In Nami Nami Noooom, Yalla Tnaaam grijpt Al Solh terug op haar jeugd in een door burgeroorlog geteisterd Libanon. Als er bombardementen waren, mocht ze van haar moeder ’s avonds gaatjes knippen in haar pyjama en die dan met naald en draad voorzichtig weer dichtnaaien. Deze handeling kalmeerde haar wanneer ontploffingen haar uit haar slaap hielden. Voor deze tentoonstelling herhaalde ze die meditatieve, helende handeling samen met vrouwen ‒ deels met een migratieachtergrond ‒ in Nederland en Libanon. Maar in plaats van de gaatjes te dichten, markeerden ze deze met borduurwerk. Al Solh ziet ze als open ruimtes waar gedachten en dromen doorheen kunnen passeren. De pyjama’s kunnen herinneringen oproepen aan slapeloze nachten. Maar in de beweging waarin ze heen en weer wiegen lijken ze de beklemming over het leven in een alsmaar dreigender wereld ook te sussen.
Voor de schilderingen en tekeningen op papier en textiel die in de tentoonstelling te zien zijn, putte Al Solh inspiratie uit dromen en nachtmerries. Het zijn zowel geruststellende als angstaanjagende beelden. Met de titel van de tentoonstelling refereert ze aan twee Arabische slaapliedjes uit haar jeugd, die haar moeder voor haar, en die zijzelf voor haar dochter zong.
Wie houdt nu niet van cookiesEssentiële cookies
Deze cookies zijn noodzakelijk voor de goede werking van de website en worden altijd geplaatst.
